زن و شوهر داراي حقوقي هستند که برخي لازم الوفا و برخي غير لازم الوفا مي باشند يعني برخي را بايد هر دو طرف رعايت کنند و برخي را چنانچه وفا نکردند حرامي را مرتکب نشده اند.
حق نفقه ، حق مسکن، حق هم خوابگي و....از جمله حقوق واجبه اي است که بر عهده شوهر اداي آن واجب است .
حق تمکين، حق پرهيز از ناشزه بودن را بايد زن نسبت به شوهرش ادا نمايد و در صورت اينکه ادانکند حق نفقه نخواهد داشت.حق عدم خروج ازمنزل بدون اجازه شوهر حتي براي انجام کارهاي مستحب نيز از وظايف همسر است.
اما مجبور کردن و محدود کردن زن ا زناحيه شوهر هيچ دليلي بر دارا بودن اين حق از سوي شوهر وجود ندارد و تنها اين است که در صورت عدم رعايت خواسته هاي شرعي و قانوني و اخلاقي، در آن صورت شوهر حق دارد به طلاق اقدام کند البته با پرداخت مهريه و يا توافق طرفين.
البته بنده توصيه مي کنم که چنانچه از رفتار همسرتان ناراضي هستيد با مدارا و همراهي و رفاقت و دوستي بيش از پيش و گذشت از بعضي مسايل کم ارزش ، نسبت به دست آوردن قلب او اقدام کنيد نه اينکه به دنبال محدو ساختن او باشيد چرا که در اين راه ماجور خواهيد بود.