2024 March 28 - پنج شنبه 09 فروردين 1403
وظایف منتظران در دوران غیبت
کد خبر: ١٦٩٥ تاریخ انتشار: ١١ خرداد ١٣٩٤ - ١٧:٥٧ تعداد بازدید: 5635
صفحه نخست » عمومی » مقالات
وظایف منتظران در دوران غیبت

آنچه که در باره وجود امام معصوم (ع) به عنوان رهبر الهی و دینی جامعه ، مسلم و قطعی شمرده می شود ، این است که امام واجب الاطاعه(ع) در هر عصری و زمانی دارای حقوقی است که ادای آنها بر عهده امت و افراد جامعه تحت امامت او می باشد، یعنی مردم موظفند تا نسبت به حقوق امام و رهبر الهی خویش گام بردارند

 

وظایف منتظران در دوران غیبت

به کوشش

سید ابوالفضل طباطبایی اشکذری




آنچه که در باره وجود امام معصوم (ع) به عنوان رهبر الهی و دینی جامعه ،  مسلم و قطعی شمرده می شود ، این است که امام واجب الاطاعه(ع) در هر عصری و زمانی دارای حقوقی است که ادای آنها بر عهده امت و افراد جامعه تحت امامت او می باشد، یعنی مردم موظفند تا نسبت به حقوق امام و رهبر الهی خویش گام بردارند.

عن الحسن بن علی الوشاء قال: سمعت الرضا(ع) یقول: ان لکل امام عهدا فی عنق اولیائه……کافی: 4/567 ح 2.

حسن بن علی وشاء روایت می کند از وجود مقدس امام رضا(ع) که در باره مطلب فوق فرمود: همانا برای هر امامی عهد و پیمانی وجود دارد که بر عهده ی اولیاء و شیعیان است که وفای به عهد نمایند.

دوران غیبت که دوران امامت امام غایب و زنده ( امام عصر) عج است و شیعیان و پیروان آنحضرت نیز خود را در تحت امامت و رهبری زنده آنحضرت می بینند و به انتظار فرج آنحضرت نشسته اند ، نیز دارای وظایف و مسئولیت هایی خواهند بود که در صورت انجام صحیح آنها می توانند منتظر واقعی باشند که در این بخش به برخی از وظایف مهم آنها خواهیم پرداخت.

آنچه در متون دينى و روايات اسلامى به عنوان مسؤوليت و وظيفه براى منتظران در دوران غيبت مطرح شده است در دو بخش قابل تبيين مى‏باشد. الف) وظايف فردى. ب) وظايف اجتماعى.

 

الف) وظايف فردى

1   به یاد امام زمان بودن.

آنچه از دستوران دینی در باره رفتار ما با امامان  معصوم و رهبران الهی ، به دست می آید این است که امت و پیروان امام وظیفه دارند تا همیشه به یاد امام(ع) باشند و یاد او را در طول زندگیشان زنده بدارند چرا که این روحیه به خودی خود موجب تداوم ارتباط با او خواهد شد و تدوام ارتباط با وی سبب گرایش به اصلاح رفتارها و احساس  حضور در محضر آنحضرت خواهد شد که حضور در محضر آنحضرت حضور در محضر حجت خدا است که می تواند موجب تقرب به محضر خداوند عزوجل گردد.

شاید بشود گفت آنچه که قرآن کریم و روایات اسلامی در باره ذکر خداوند در زندگی افراد بیان فرموده اند که مایه آرامش قلبها می شود الا بذکر الله تطمئن القلوب ، سوره رعد: 26.  قابل تطبیق بر یاد حجت خدا نیز باشد و همان یاد امام زمان در طولی فرهنگی قرار دارد که به پی آمدهای یاد خدا می انجامد.

في حديث معراج النبي .......قال الله تعالي: ....يا أحمد هل تدري أي عيش أهنأ وأي حياة أبقى ؟ قال : اللهم لا ، قال : أما العيش الهنئ  فهو الذي لا يفتر صاحبه عن ذكري ولا ينسى نعمتي ولا يجهل حقي ، يطلب رضاي في ليله ونهاره. بحار الأنوار  ج 74 ، ص 28.

در حدیث معراج خداوند به پیامبرش فرمود: ای احمد ! آیا می دانی کدام زندگی گواراتر و کدام زندگی ماندگارتر خواهد بود؟ پیامبر گفت: خدایا نه.

فرمود: همانا زندگی گوارا آنست که صاحب آن از یاد من جدا نشود و نعمت های مرا فراموش نکند و به حق من جاهل نباشد و همیشه به دنبال رضایت من در روز و شب باشد.                 

پرواضح است که وجود یکی از بزرگترین نعمت های الهی است که فراموش نکردن آن و به یاد آن بودن می تواند زندگی آدمی را گواراتر نماید.

البته استمرار یاد امام زمان(ع) در همه ساعات زندگی وظیفه شیعیان و مسلمانان است و یاد کردم نیز یک امر قلب است نه فقط بر زبان جاری کردن.

توصیه به اینکه شیعیان در هر روز صبح دعای عهد امام زمان را بخوانند یکی از  ابزاری است که سبب تقویت یاد خدا در دل انسان خواهد شد.

دعای عهد انسان را به یاد عهد و پیمانی می اندازد که با امامش بسته و باید وفا کند ، پس با این توجه یاد امام زمان یکی از وظایف اولیه انسان پیرو و علاقه مند آنحضرت است.

غیبت امام زمان نباید یاد آنحضرت را از دلهایمان بیرون ببرد.

وقتى امام موسى بن جعفر(ع) از امام غايب و نعمت باطنى خدا ياد كرد ، فردى پرسيد : آيا از امامان كسى غايب مى شود ؟

امام (ع) فرمود : نعم يغيبُ عن اَبصارِ النّاس شخصُهُ و لا يَغيبُ عن قُلوبِ المؤمنين ذِكرُهُ و هو الثّانى عَشر منّا. بحارالانوار ، ج 51 ، ص . 150.

بلى ، شخص او از چشمان  مردم غايب مى شود ولى ياد او از دل هاى مؤمنان بیرون  نمی رود،  و او دوازدهمين نفر از ما است .

 

2 - شناخت امام (ع).

 در هر موضوعى اولين شرط براى عمل نمودن به وظيفه آشنايى با موضوع است، موضوع انتظار در عصر غيبت به جهت ارتباط آن با امام عصر مستلزم شناخت شخصيت و جايگاه آن حضرت است، پس انسان  منتظر،  بايستى قبل از هر چيز ديگر،  با او آشنا شود و او را بشناسد تا بتواند در انتظار او به سر برد و بوظیفه خود عمل نماید.

 امام صادق(ع) روايت مى‏كند: روزى امام حسين(ع) بر اصحاب خود وارد شد و پس از حمد و ثناى خداوند فرمود: ياايها الناس! انّ الله والله ما خلق العباد الّا ليعرفوه، فاذا عرفوه عبدوه، فاذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة من سواه.

 فقال له رجل: بابى انت و امّى يا ابن رسول الله، ما معرفة الله؟

 قال: معرفة اهل كلّ زمان، امامهم الذى يجب عليهم طاعته. بحار الانوار: 5/312.

 اى مردم! خداوند بندگان را نيافريد، مگر براى اينكه او را بشناسند، و زمانى كه وى را شناختند، او را پرستش كنند، و هنگامى كه او را پرستش كردند با عبادت او از بندگى غير او بى نياز گردند.

 مردى برخاست و عرض كرد: اى پسر رسول خدا! پدر و مادرم فداى شما، معرفت و شناخت خداوند چگونه ممكن است؟

 فرمود: شناخت خداوند از طريق شناخت اهل هر زمانى نسبت به امام زمان خودش ممكن است، امامى كه اطاعت و پيروى از او بر آنان واجب است.

 امّا در تحليل اين مطلب كه چگونه شناخت امام، همان شناخت خداوند به شمار مى‏آيد، مى‏توان گفت كه چون امام معصوم تجلي اسماء الهى و مظهر صفات خداوند است ، آيينه جمال و جلال اوست ، معصومان در حقيقت انسانهاى كاملى هستند كه خداوند به جهت كمال ذاتى و صفاتى، آنان را خليفه خود قرار داده است، و خود اراده نموده كه از طريق اينان شناخته شود و از مسير اينان مورد اطاعت و پيروى قرار گيرد، و همچنين پاداش و عقاب اعمال خوب و بد آدميان را نيز از طريق اطاعت و تمرد از اين ذوات مقدسه تعيين نمايد.

پس در حقيقت شناخت امام طريق شناخت خداوند است، و آدمى با شناخت امام(ع)  مى‏تواند با توجه به سخنان او به سعادتى كه خداوند برايش تقدير نموده برسد.

عن زرارة قال : قال أبو عبد الله عليه السلام : اعرف إمامك فإنك إذا عرفت لم يضرك ، تقدم هذا الامر أو تأخر . الكافي ج 1  ص 371.

امام صادق فرمود: امام زمانت را بشناس، چرا که وقتی او را شناختی ، زود و یا دیر شدن زمان امر فرج ما برایت تفاوتی نخواهد کرد و خسارتی به تو نخواهد رسید.

با این بیان معلوم می شود که یکی از اضطراب هایی که در دلهای افراد منتظر وجود دارد به خاطر این است که شناخت صحیح و جامعی از امام زمان خود ندارند و با عدم شناخت صحیح اضطراب و نگرانی نسبت به آینده خود دارند اما چنانچه به مقام شناخت برسند از اضطراب آنان کاسته و بر آرامش آنان در دروان غیبت افزوده خواهد شد اگر چه امر فرج به درازا بکشد.

 

3 - شناخت واقعی از مفهوم انتظار:

انسان منتظر کسی است که قبل از هر چیز مفهوم صحیح و واقعی را از واژه انتظار بداند و با آشنایی به میدان منتظران وارد شود.

ابوبصیر روایت می کند: قلت لأبي عبد الله عليه السلام : جعلت فداك متى الفرج ؟ فقال(ع) : يا أبا بصير وأنت ممن يريد الدنيا ؟ من عرف هذا الامر فقد فرج عنه لانتظاره . کافی: 1/371 ح3.

من به امام صادق(ع) گفتم: فدایتان شوم ! چه زمانی فرج رخ خواهد داد؟ امام(ع) فرمود: ای ابابصیر! تو  به دنبال دنیا هستی! هر کسی که این امر یعنی ولایت را بشناسد ، به تحقیق با انتظارش به فرج رسیده است.

حدیث فوق در حقیقت چیزی را بیان می کند که وظیفه منتظر است ، زیرا حقیقت انتظار عشق را در دل نسبت به مورد انتظار خودش می آفریند ، و عشق به امام زمان با دنیا طلبی و علاقه مندی و دلبستگی به دنیا و ظواهر دنیا سازگاری و همخوانی ندارد، پس منتظر باید حب دنیا را از دل بیرون کند و به جای آن دل را از حب معشوق که منتظر اوست پر نماید.

شناخت حقیقی از مفهوم انتظار این است که انسان عشق واقعی امام زمان را در دل بپروراند و به گونه ای زندگی کند که غیر از آنحضرت و غیر از رفتار و اعمال مورد پسند آنحضرت چیزی در دلش نباشد و سعی کند همانند معشوق حقیقی خود زندگی نماید.

 

4 - پیوند منتظر با امام(ع):

انتظار عاملی جذاب برای پیوند میان دو شخص و یا دو جایگاه است، آنهم به گونه ای که جدایی آندو قابل تصور نباشد، انتظار این چنینی میان امت و امام(ع) می تواند پیوند میان این دو جایگاه را مستحکم و تقویت نماید، به همین جهت است که در روایات پیوند با امام زمان را سبب همجواری معنوی با امام(ع) دانسته اند.

عن حمران بن أعين ، عن أبي عبد الله ( عليه السلام ) أنه قال :.. فمن عرف إمامه كان كمن هو في فسطاط القائم (ع) . غیبه نعمانی ص 352.

حمران بن اعین از امام صادق روایت می کند که آنحضرت در بخشی از یک حدیث فرمود: هر کسی که امام زمان خود را بشناسد همانند کسی است که با او در خیمه او همنشین باشد.

این همنشینی همان احساس معنوی است که برای انسان عاشق عارف در ارتباط با معشوق خود ایجاد شده و احساس همجواری معنوی با او به وی دست خواهد داد ، اگر چه حتی او را نبیند.

این روحیه و این احساس معنوی وظیفه شخص منتظر است که بایستی بدان عمل نماید.

 

5 - تلاش برای پیدا کردن سنخیت و رابطه با امام(ع):

در فرهنگ انتظار از نگاه پیروان مکتب تشیع یکی از وظایف مهم فرد و جامعه منتظر این است که تلاش کند تا ارتباط خوبی با امام زمان (ع) خود داشته باشد ، و از طرفی نیز می دانیم که ارتباط معلول سنخیت است وهیچ کسی بدون سنخیت با دیگری نمی تواند با او ارتباط برقرار کند، از این رو ارتباط با امام زمان از سوی منتظر مشروط به این است که ابتدائا خود را به گونه ای تربیت کند و آماده سازد که با جنس رهبر و امام خود هماهنگی و سازگاری داشته باشد.

و این آمادگی تنها از طریق متخلق شدن به اخلاق حسنه مورد  تایید امام(ع)  و انجام کارهای شایسته و پسندیده ای که مورد توصیه امام(ع) و دین مبین اسلام باشد ممکن است.

اما در هر صورت برقراری رابطه و پیوند باامام (ع) یکی از وظایف منتظران است.

 عن بريد عن أبي جعفر عليه السلام في قوله عز وجل : ( اصبروا وصابروا و رابطوا ) فقال(ع) : اصبروا على أداء الفرائض ، وصابروا عدوكم ، ورابطوا إمامكم .  بحار الأنوار ج 24  ص 219.

برید از امام باقر(ع) روایت می کند که آـنحضرت در باره تفسیر ایه شریفه فوق الذکر فرمود: اصبروا یعنی بر انجام فرایض صبوری کنید، و صابروا یعنی در مقابل دشمنانتان مقاومت نمایید، و رابطوا یعنی با امامتان رابطه برقرار کنید.

 

6 پایداری بر ولايت او و تبعيت از فرامين دستورات آنحضرت:

 پر واضح است كه یکی از وظایف منتظران پس از شناخت و ایجاد رابطه با آنحضرت، عمل كردن به دستورات و فرامين آن حضرت و سرنهادن به ولايت او است.

 امام صادق فرمود: ياتى على الناس زمان يغيب عنهم امامهم.

 زمانى بر مردم فرا مى‏رسد كه امامشان در پشت پرده غيبت قرار مى‏گيرد و مردم از ظهور او محروم خواهند بود.  زراره پرسيد: مردم در آن زمان بايستى به چه وظيفه‏اى عمل كنند؟

امام(ع) فرمود: يتمسكون بالامر الذى هم عليه حتى يتبين لهم. كمال الدين، ج 2.

 مردم بايستى به همان ولايتى كه بر آن بودند، تمسك يابند، و فرمانبری کنند تا امر امام (ع) برايشان آشكار گردد.

 امام زين العابدين(ع)  در زمينه تمسك به ولايت اهل البيت(ع)  در عصر غيبت مى‏فرمايد: من ثبت على ولايتنا فى غيبة قائمنا، اعطاه الله أجر الف شهيد مثل شهداء بدر و احد.كمال الدين، ج 2، باب 34.

 هر كسى در غيبت امام عصر بر ولايت ما ثابت قدم باشد، خداى متعال به او اجر هزار شهيد از شهداى بدر و احد عطا مى‏كند.

 

7  - تهذیب نفس، خودسازى و اصلاح رفتار:

یکی دیگر از وظایفی که در حوزه فردی برای منتظران قابل بیان است اینکه در عصر غيبت توجه به خود سازى و تهذيب نفس و تربیت روح و روان نماید، چرا که ظهور آنحضرت برای تحقق همه خوبی ها و تشکیل دولت خوبی ها و حکومت شایسته سالار است که در آن خوبان دخالت خواهند داشت وحكومت امام با انسان‏هاى خود ساخته آغاز خواهد شد، و نمايندگان و اصحاب و یاران وی را  نیز انسانهايى تشکیل خواهند داد که از خوبی های اخلاقی و دیین بهره مند شده باشند.

شكي نيست كه دين داري و خوب بودن در عصر غيبت حضرت مهدي (عج) از هر زمان ديگري مشكل تر و طاقت فرساتر است .

عن هانئ التمار قال : قال لی أبو عبد الله علیه السلام : إن لصاحب هذا الامر غیبة المتمسک فیها بدینه  کالخارط للقتاد بیدیه ،  ثم قال : هکذا بیده ، فأیکم یمسک شوک القتاد بیده ؟ .

ثم قال : إن لصاحب هذا الامر غیبة فلیتق الله عبد ولیتمسک بدینه . الغیبه ص455. البحار : 52 / 111 ح 21.

هانی تمار در روایتی از  حضرت امام صادق (عليه السلام) سختي اين دوران را اينگونه تصوير نموده : صاحب امر غيبتي دارد كه در آن هر كس كه از دين خود دست بر ندارد، همانند كسي است كه با كشيدن دستهاي خود به ساقه بوته اي تيغ  و خاردار، خارهاي آنرا بكند. پس كدام يك از شما با دستهاي خود تيغ ها را نگه مي دارد؟ سپس آن حضرت مدتي سر به زير افكنده و فرمودند : صاحب امر داراي غيبتي است، پس بنده خدا بايد پرهيزكاري و تقوا پيشه كند و به دين خود تمسك جويد.
امام صادق فرمود: من سرّه ان يكون من اصحاب القائم فلينتظر وليعمل بالورع و محاسن الاخلاق و هو منتظر. غيبة نعمانى! ص 200.

هر كس مى‏خواهد در زمره ياران و اصحاب امام زمان قرار گيرد، بايد منتظر باشد و با تقوا و پرهيزكارى و  اخلاق نيك رفتار كند، و او منتظر حقيقى خواهد بود.

امام صادق فرمود: انّ لصاحب هذا الامر غيبة فليتق الله و  ليتمسك بدينه. كافى: 132/2.

به يقين براى صاحب اين امر (امام عصر) غيبتى خواهد بود، پس تقوا پيشه كنيد و به دين آنحضرت تمسك بنما.

 

 ب) وظايف اجتماعى.

 به جهت اينكه هدف از ظهور امام عصر بر پايى حكومت عدل در جامعه و پياده كردن عدالت، فضيلت، و انسانيت در ميان مردم اجتماع مى‏باشد، پس بر عهده منتطران كه خود اصحاب آنحضرت را تشكيل مى‏دهند، مسؤوليت‏هاى فراوانى قرار دارد، كه مجموع آنها را مى‏توان تحت عنوان تلاش براى اصلاح جامعه عنوان كرد، البته در قالب‏هاى گوناگون که در این بخش به برخی از نمونه های آن خواهیم پرداخت.

 1 - امر به معروف و نهى از منكر:

به جهت اینکه انتظار برای شکل گیری دولت عدالت و و ترویج معروف و پیشگیری از منکر در جامعه است ، پس منتظر قبل از هر چیزی در حوزه اجتماع بایستی به فکر ترویج معروف و پیشگیری از منکر باشد.

امام صادق فرمود: انّ الامر بالمعروف و النهى عن المنكر سبيل الانبياء و منهاج الصلحاء، فريضة عظيمة، بها تقام الفرائض و تامن المذاهب، و تحل المكاسب، و ترد المظالم، و تعمر الارض و ينتصف من الاعداء و يستقيم الامر.كافى: 56/5.

 همانا امر به معروف و نهى از منكر راه و روش پيامبران، و طريقه صالحان و نيكان است كه بوسيله آن واجبات انجام مى‏شود، راه‏ها امنيت مى‏يابند، در آمدها حلال ، مظالم بازگردانده مى‏شود، زمين‏آباد، از دشمان انتقام گرفته مى‏شود و امور سامان مى‏يابد.

 

 2 کاهش اختلاف طبقاتی و رسیدگی به مستمندان

عدالت جامعه مهدوی اقتضاء می کند که اختلاف طبقاتی در جامعه کاهش پیدا کند و به حد اقل ممکن برسد ، اگرچه نفغی اختلاف طبقاتی در هیچ جامعه ای ممکن نیست ، اما کاهش آن ممکن است ، بعلاوه اینکه کاهش اختلا طبقاتی در جامعه تنها به این نیست که درآمد فقیران را افزایش دهیم و یا درآمد اغنیاء را کاهش دهیم بلکه آنچه مطلوب دین اسلام و سیره حضرات معصومان(ع) است ایجاد روحیه درک متقابل در میان طبقات جامعه می باشد.

یعنی اینکه اغنیاء بتوانند وضعیت فقیران جامعه ار درک کنند و بدانند رنج آنها چیست و به چه اندازه رنج می کشند و چنانچه این درک صورت گرفت به خودی خود احسان و نیکی به طبقات پایین جامعه ایجاد خواهد شد و اغنیاء احساس می کنند که خداوند روزی فقیران را در زندگی آنان قرار داده است و به همین جهت توصیه شده که اغنیاء با فقیران همنشین شوند.

 امام باقر در باره وظايف شيعيان در دوران غيبت امام عصر مى‏فرمايد: ليعن قويّكم ضعيفكم و ليعطف غنيّكم على فقيركم. توانمندان شما به ضعيفانتان كمك كنند، و ثروتمندان به فقيران مهربانى نمايند. بشارة المصطفى ص 113.

 

3 ارتباط عمومی جامعه منتظر با امام (ع)

اصل عمومی حاکم بر جامعه منتظر مهدوی این است که با آنحضرت مرتبط باشد تا بتواند از فیوضات آنحضرت بهره مند شود چرا که در غیر این صورت نمی تواند خود را جزء منتظران معرفی نماید .

اما ارتباط با امام به معنای ارتباط فیزیکی و حضوری نیست بلکه مقصود ارتباط معنوی و  نیایشی است .

یعنی همه شیعیان منتظر در دوران غیبت باید به گونه ای ارتباط معنوی با امام خود برقرار کنند اگرچه این ارتباط در اندازه حداقلی یعنی با دعا باشد.

دعای عهد نوعی ارتباط با امام است و با قرائت آن انسان خود را در محضر امام(ع)  احساس می کند و این احساس و ارتباط مانع از بسیاری از کارهای خلاف آدمی می شود و سبب ارتقای شخصیت انسان خواهد شد.

بعلاوه سبب برخورداری انسان از دعای آنحضرت نیز فراهم می گردد.

سید بن طاووس(ره) می فرماید: سحرگاهی در سرداب مقدس بودم. ناگاه صدای مولایم را شنیدم که برای شیعیان خود دعا می کردند و عرضه می داشتند: َاللهُم اِنَّ شِیعَتَنا خُلقَت مِن شُعاعِ اَنوارِنا وَ بَقِیَةِ طِینَتِنا وَ قَد فَعَلوا ذُنوباً کَثیرَةً،  اِتِکالاً عَلی حُبِّنا وَ وِلایَتِنا،  فَاِن کانَت ذُنوبُهُم بَینَکَ وَ بَینَهُم فَاصفِح عَنهُم فَقَد رَضینا وَ مَا کانَ مِنها فِیما بَینَهُم فَاصلِح بَینَهُم وَ قاص بها عَن خُمسِنا وَ اَدخِلهُم الجَنَّةَ وَ زَحزِحهُم عَن النارِ وَ لا تَجمَع بَینَهُم و بَینَ اَعدائِنا فِی سَخَطِک. بحارالانوار: 53/303.

خدایا؛ شیعیان ما را از شعاع نور ما و بقیه طینت ما خلق کرده‌ای، آنها گناهان زیادی با اتکاء بر محبت به ما و ولایت ما کرده‌اند، اگر گناهان آنها گناهی است که در ارتباط با توست از آنها بگذر که ما را راضی کرده‌ای و آنچه از گناهان آنها که در ارتباط با خودشان است، خودت بین آنها را اصلاح کن و از خمسی که حق ماست به آنها بده تا راضی شوند و آنها را از آتش جهنم نجات بده و آنان را با دشمنان ما در خشم و سخط خود جمع نفرما.

 

4 تلاش برای پیشرفت های  علمی و بهره وری فزونتر از امکانات:

یکی از مسایلی که به صورت قطعی در دوره ظهور امام زمان(ع) رخ خواهد داد و بوقوع خواهد پیوست ، پیشرفت های علمی و تکنولوژی محیر العقولی است که با پیشرفت علم انجام خواهد شد.

اما این پیشرفت نه به خاطر قدرت اعجازی است که از سوی امام(ع) امکان به کار گیری دارد بلکه به خاطر تلاش مفید دانشمندان دوران غیبت و منتظران ظهور آنحضرت می باشد که توانسته اند با تلاش علمی خود زمینه بهره وری بیشتر را فراهم کنند ، البته امام(ع) با ظهور خود علوم بیشتری را در میان مردم منتشر خواهند کرد که با وضعیت موجود قابل مقایسه نیست بلکه دوازده و نیم برابر خواهد شد، ولی امام(ع) از وضع موجود نیز استفاده خواهد کرد و جامعه را به عقب نخواهد برد.

قال رسول الله ( ص ): وتعيش أمتي في زمانه عيشا لم تعشه قبل ذلك  . المصنف  ج 8  ص 678.

پيامبر اعظم فرمود: امت من در زمان حضرت مهدي از زندگي برخودار خواهند شد كه هرگز قبل از آن پيشينيان به مانند آن برخودار نبوده اند.

از این رو می شود مدعی شد که از جمله وظایف منتظران و جامعه ممتظر این است که برای پیشرفت جامعه و آماده شدن برای شکل گیری جامعه مهدوی ، تلاش های فراوانی را انجام دهد و هر قدر که این تلاش ها بیشتر شود ، جامعه منتظر به وظیفه خود بهتر عمل کرده است.

 

5 ظلم ستیزی و اجتناب از ظلم پذیری

 دولت مهدوی تنها دولتی خواهد بود که در دوره آخر الزمان با پیمان بر ظلم ستیزی و زیر بار ستم نرفتن ، شکل می گیرد، و هر جامعه ا ی که منتظر تشکیا آن است بایستی در همین مسیر و با همین هدف گام بردارد تا به وظیفه خود در مسیر رسیدن به آن هدف ، عمل کرده باشد.

اگرچه در برخی از روایات این گونه نقل شده که وقتی امام زمان (ع) ظهور خواهد کرد که همه جهان را ظلم فرا گرفته باشد و در آن فضای فراوانی ظلم و ستم ، دولت عدالت محور مهدوی تحقق می یابد که جهان را پس از فراگیری ظلم با عدالت پرکند، اما تحلیل این روایت این چنین نیست که جامعه منتظر بنشیند تا جهان پر از ظلم شود و سپس امام زمان (ع) بیاید و عدالت را اجرا کند!  بلکه معنای حدیث مزبور آنست که جامعه منتظر برای تحقق عدالت با ظلم مبارزه می کند و فضای جامعه را برای پذیرش عدالت مهدوی آماده می سازد، اگر چه در همین فضا ظالمان و ستمگران فراوان باشند ولی مردم تن به ظلم ندهند و ظلم پذیری نکنند ، هیچ ایرادی وارد نیست ؛ چرا که فراوانی ظلم با ظلم پذیری و تن به ظلم دادن تفاوت دارد، ممکن است زمانی باشد که ظلم در دنیا فراوان بشود و در مقابل نیز مردم همه از روحیه ظلم ستیزی برخوردار باشند همانند وضعیت تقریبی که امروز در دنیا قابل مشاهده است که هم ظلم استکباری به صورت گسترده وجود دارد و هم بسیاری از ملت ها با ظلم و ستم مبارزه می کنند.

پس یکی ازوظایف اجتماعی منتظران ظلم ستیزی است نه ظلم پذیری.



Share
* نام:
ایمیل:
* نظر:

پربازدیدترین ها
پربحث ترین ها
آخرین مطالب
صفحه اصلی | تماس با ما | آرشیو مطالب | جستجو | پيوندها | گالري تصاوير | نظرسنجي | معرفی استاد | آثار و تألیفات | طرح سؤال | ایمیل | نسخه موبایل | العربیه
طراحی و تولید: مؤسسه احرار اندیشه