خطبه اول: 91/1/25
توصيه به تقوي:
موضوع: سه عامل امنيت در برابر شيطان:
فى الفقيه، عن الصّادق (عليه السّلام) [حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام فرمودند]: «من لم يكن له واعظ من قلبه و زاجر من نفسه و لم يكن له قرين مرشد استمكن عدوّه من عنقه».
اولين چيزى كه موجب ميشود كه انسان بتواند در مقابل دشمنش - كه مراد، شيطان است - ايستادگى كند و مانع بشود از تصرف دشمن و تسلط دشمن، اين است كه: «واعظ من قلبه»؛ از قلب خود واعظى براى خود داشته باشد.
قلب متذكر بيدار، انسان را نصيحت ميكند، موعظه ميكند.
قلب موعظه گر فلبي است که تطهير و تزکيه شده باشد:
در باب تطهير، قلبي که تطهير نشده است بي ادب است.
ادب الهي، عبارت از مرزشناسي و مرزداري است. در اين باب از روايت هم استفاده کرديم. مرزشناسي و مرزداري به طور خلاصه يعني؛ انسان نيرويش را در راه رضاي الهي مصرف کند. مرزشناسي يعني اوامر الهي و دستورات خدا. مرزداري يعني به کار بستن اوامر و دستورات الهي.
قلب باادب، قلب بي ادب
قلب، يک بُعد از ابعاد وجودي انسان است. بحث در اين است که کارايي قلب در چيست که انسان از او کار ميکشد. اگر کاري را که انسان از قلب کشيد، در راه رضاي خدا بود، آن قلب ميشود باادب. امّا اگر در راه رضاي خدا نبود، آن قلب ميشود بي ادب.
قلب؛ مخزن حبّ الهي، دار حق تعالي، حرم الله و ناموس خدا است!
. در باب قلب، اين ظرف را به اشکال گوناگون تعبير ميکنند. مي گويند: قلب، مخزني است که مظروفش حبّ الهي است، «مخزن حبّ الهي». گاهي از اين ظرف به «دار حق تعالي» تعببير مي کنند. گاهي به «بيت حق تعالي». در روايت به «حرم حق تعالي» تعبير مي کنند. در روايتي است که؛ «الْقَلْبُ حَرَمُ اللَّهِ فَلَا تُسْکِنْ حَرَمَ اللَّهِ غَيْرَ اللَّهِ» بحارالأنوار، ج67، ص25؛ هم ظرف را مي گويد و هم مظروف را. استاد ما(رضوان الله تعالي عليه)، تعبيرشان از قلب اين بود که قلب و دل ناموس الهي است.
ادب کردن قلب
کار دل دلبستگي است. مي گويند: اين ظرف که مظروفش بايد حبّ الهي باشد، اگر حبّ غير خدا در آن جايگزين شود، بي ادب است. آنچه که متناسب با آن ظرف بود و بايد در آن راه، که مورد رضاي الهي بود، مصرف مي شد، اين بود که حبّ خدا در اين ظرف مي آمد و جايگزين مي شد نه حبّ غير خدا. لذا اين مطلبي که در روايات هست که قلب خود را ادب کن و اينکه مي گويند: ادب قلب به تطهيرش است، يعني پاک کردن قلب از حبّ به غير خدا. به اين مي گويند: ادب قلب.
دلي که به غير خدا تعلّق پيدا کند، هرزه و بي ادب است!
دلي که هر روز و هر آن، به چيزي غير خدا تعلّق پيدا کند، قلبي هرزه و بيادب است و اين هرزهگري قلب است. دلي که در دل بستگي به خدا، راسخ و پابرجا است و غير حبّ به خدا را در خود راه نمي دهد، اين دل و قلب مؤدّب به ادب الهي است.
قلب متوجه به غير خدا، بيمار است!
لذا در معارف ما، در باب سلامت قلب و بيماري قلب، که کدام دل سالم است و کدام دل بيمار، معيار حبّ به خدا است. دلي که به دنيا تعلّق گرفته باشد، يعني در آن دل، حبّ به دنيا رسوخ کرده باشد و دلبسته به دنيا شده باشد، اين قلب مريض است. گفتم: بي ادب است، در بيماري اش هم مي گويم: اين بي ادب، بيمار است. بي ادبها بيمار هستند.
آن دل که در راه رضاي خدا باشد سلامت است
قلب سالم چه قلبي است؟
روايت از امام صادق(صلوات الله عليه) در ذيل همين آيه منقول است که حضرت فرمود: «هُوَ الْقَلْبُ الَّذِي سَلِمَ مِنْ حُبِّ الدُّنْيَا» بحارالأنوار، ج7، ص152 قلب سليم آن قلبي است که از حبّ به دنيا سلامت باشد و نگذارد حبّ به دنيا در آن رسوخ کند، اين در ربط با ادب قلب که همان تطهير قلب است.
موعظه گري قلب در صورت تاديب با خشيت الهي:
در روايت هست که «قال الله تعالي لعيسي(عليه السلام) أدِّب قلبک بالخشيه»؛ خشيت يک حالت دروني است که بر محور علم و معرفت استوار است. چه بسا آن خوفي که از درک عظمت خدا ناشي مي شود را خشيت تعبير ميکنند. «أدب قلبک بالخشية» تحف العقول، ص 500 در ربط با حالات است.
موعظه گري قلب در پيوند با دعا:
يكى از بهترين وسائلِ اينكه انسان قلب را وادار كند به موعظه ى خود و فعال كند در موعظه ى خود، همين دعاهاست، دعاهاى مأثور - صحيفه ى سجاديه و ساير دعاها - و سحرخيزى؛ اينها دل انسان را به عنوان يك ناصح براى انسان قرار ميدهد. اول اين است: «واعظ من قلبه».
[دوم اينكه:] «و زاجر من نفسه»؛ از درونِ خود يك زجركننده اى، منع كننده اى، هشداردهنده اى داشته باشد. اگر اين دو تا نبود، «و لم يكن له قرين مرشد»، يك دوستى، همراهى كه او را ارشاد كند، به او كمك كند، راهنمائى كند، اين را هم نداشته باشد - كه اين، سومى است - كه اگر چنانچه از درون، انسان نتوانست خودش را هدايت كند و مهار نفسِ خودش را در دست بگيرد، [بايد] دوستى داشته باشد، همراهى داشته باشد،
همينى كه فرمودند: «من يذكّركم اللَّه رؤيته»، كه ديدار او شما را به ياد خدا بيندازد؛ اگر اين هم نبود، «استمكن عدوّه من عنقه»؛ خود را در مقابل دشمنِ خود مطيع كرده است؛ دشمنِ خود را مسلط كرده است بر خود و بر گردن خود، كه سوار بشود. كه [منظور از] دشمن، همان شيطان است.
اينها لازم است. از درون خود، انسان، خود را نصيحت كند. بهترين نصحيت كننده ى انسان، خود انسان است؛ چون از خودش انسان گله مند نميشود. هر كسى انسان را نصيحت كند، اگر قدرى لحن او تند باشد، انسان از او گله مند ميشود؛ اما خود انسان، خودش را نصيحت كند؛ دشنام بدهد به خودش، ملامت كند، سرزنش كند خودش را؛ اينها خيلى مؤثر است. موعظه كند، زجر كند. در كنار اينها، يا به جاى اينها اگر نبود، آن وقت دوست، رفيق، كه دستگيرى كند انسان را
خطبه دوم: 91/1/25
توصيه مجدد به تقوي:
مناسبتها:
1 هفته سلامت.
2 روز ارتش جمهوري اسلامي ايران.
3 دور جديد و از سر گرفتن مذاکرات ايران با گروه 5+1.
در اين روزها با اخبار جديدي مواجه بوده و هستيم که خبر از از سر گيري دور جديد مذاکرات ايران اسلامي و گروه 5+1 مي دهد و اين امر پس از فاصله و فترتي است که از دور قبل تا حالا صورت گرفته و علت آنهم سردرگمي کشورهاي 5+1 در مسير مذاکره بوده که مسير عقلاني را طي نمي کردند و اين اقدام سبب فترت در مذاکرات شد.
دى ماه سال 90، سعيد جليلى از پيشنهاد ايران براى انجام دور جديدى از مذاكرات با گروه 1+5 خبر داد و مقامات اروپايى هم گفتند كه از مذاكرات معنادار و بدون پيش شرط با ايران استقبال مى كنند. بر اساس آخرين توافق صورت گرفته بين ايران و گروه 1+5، 26 فروردين دور جديد مذاكرات طى دو مرحله، ابتدا در استانبول و در مرحله دوم در بغداد برگزار خواهد شد.
جمهورى اسلامى همواره از مذاكرات استقبال كرده و هيچگاه ميز مذاكره را ترك نكرده است و اگر در گذشته مذاكرات متوقف شده است به اين علت بوده است كه توسط غربى ها به بن بست رسيده است زيرا غربى ها نخواسته اند با منطق و استدلال جلو رفته و هميشه به دنبال زورگويى و ناديده گرفتن مطالبات حق مردم ايران بوده اند.
ويژگي هاي اين دور مذاکرات:
اين دور مذاکرات از اهميت بيشتري براي ايران و غرب برخودار است که به برخي از آنها مي پردازم.
1 - ملت ايران به رغم زورگويى هاي غرب به پيشرفت هاى متعددى در عرصه هاى مختلف و به ويژه هسته اى دست يافته است و اين پيشرفت همچنان نيز ادامه دارد.
2 ملت ايران هيچ گونه شرطي را براي مذاکرات نپذيرفته و نخواهد پذيرفت و اين نقطه مهم د رپيروزي ايران و ملت ايران است که آنها همه بدون هيچ پيش شرطي بر سر ميز مذاکره حاضر شوند.
3 اوج گرفتن و به نتيجه رسيدن مساله بيداري اسلامي د رکشور ها ي منطقه که شيب اين اقدامات به نفع نظام جمهوري اسلامي و به ضرر کشورهاي غربي است.
4 پشت سر گذاشتن مساله انتخابات و حضور 64 درصدي مردم ايران در آن که نشان ا زپيروزي و حضور پر شور مردمي و خط باطل کشيدن بر توهمات غربي ها مبني بر جدايي ملت از نظام بود.
5 از جهتي اين مذاکرات براي غربي ها بويژه آمريکايي ها بسيار مهم است چرا که در استانه انتخابات جديد رياست جمهوري آمريکا قرار داد و دولت اوباما تلاش مي کند تا اين مذاکرات را براي خودش مفيد بشمارد و آراء مردم آمريکا براي خود جلب نمايد و خود را موفق بداند.
در هر صورت براي دو طرف مساله مهمي است و تيم مذاکره کننده ايراني بايستي بسيار بيدار و هوشيارانه حضور يافته و عمل نمايد تا زمينه سوء استفاده براي دشمن را فراهم ننمايد.
از اين رو چند نکته را به ملت ايران و تيم مذاکره کننده يادآور مي شوم.
1 ملت ايران در هيچ صورتي به هيچ کسي اجازه نمى دهد تا ذره اى از اين مسير پيشرفت پيموده شده ، كوتاه بيايند و خداي ناکرده به غرب و آمريكا باج بدهند.
2 - جمهورى اسلامى ايران هرگز و به هيچ عنوان به روى مسايل و داشته هاى هسته اى خود معامله نخواهد كرد. مذاكرات هم فقط هسته اى نبايد باشد و ما حرف هاى مهمى در تمام عرصه هاى بين المللى و منطقه اى داريم كه غرب بايد گوش خود را براى شنيدن آن ها آماده كند. غربى ها در توهمى آشكار مدام فشار مى آورند و تهديد مى كنند كه از جمله اين تهديدات توخالى ادعاى وجود قريب الوقوع بودن حمله نظامى اسرائيل غاصب، روى ميز بودن تمام گزينه ها، تشديد تحريم هاى آمريكا و اتحاديه اروپا عليه بانك مركزى و صادرات نفت ايران، مى توان اشاره كرد. اين موارد نشان مى دهد كه غرب در موضوع هسته اى به دنبال ناديده گرفتن حق مردم ايران است و با سياست چماق و هويج و ديو و دلبر مى خواهد به اين مقصود برسد.
آمريكا و اروپا دامنه تحريم هاى خود عليه ايران را به بهانه وادارسازى كشورمان به دست كشيدن از فعاليت هاى صلح آميز هسته اى گسترش بى سابقه اى داده و خريد نفت، هم چنين هرگونه معاملات با بانك مركزى ايران را تحريم كرده اند.
اما اين تحريم ها ذره اى در اراده مردم ايران خللى ايجاد نكرده است كه به عينه در انتخابات نيز ديديم كه چگونه پاى خواسته هاى به حق خود ايستاده اند.
اگر غرب به اصطلاح خودشان نيازمند شفاف سازى، اعتمادآفرينى و اطمينان است، ما با قاطعيت اطمينان مى دهيم و بارها هم اطمينان داده ايم. ولى هرگز باج و امتياز نبايد بدهيم.
3 - پذيرش ايران هسته اى، يک «اجبار استراتژيك غرب» است. جمهورى اسلامى ايران داراى عقلانيت راهبردى است و مذاكرات آتى هرگز محل نصحيت و يا اتهام زنى به جمهورى اسلامى نيست و غرب بايستى محاسبات خود را به درستى سامان دهد تا از مسير چالش تاكتيكى به درك مشترك استراتژيك نايل گردد.
طرف ايرانى، برگ برنده هايى همچون رسيدن دانشمندان ايرانى به فناورى توليد اورانيوم 20 درصد و لذا بى نيازى به اورانيوم وارداتى براى رآكتور تحقيقاتى و دارويى تهران، افزايش بى سابقه قيمت نفت در جهان، تداوم پيشرفت هاى كشور در حوزه هاى علمى و كاربردى همچون ارسال ماهواره هاى تحقيقاتى به فضا را در كنار خود داراست.
4 بازگشت به عقب براي ايران ممکن نيست.
ايران امروز جزو معدود كشورهايى است كه به دانش كامل توليد سوخت هسته اى دست يافته است. كشورهاى غربى عنوان كرده اند كه حاضرند سوخت 20 درصد به ما بدهند، اين بحث بازگشت به عقب است، چرا كه ما سرمايه گذارى كرده و خط توليد 20 درصد را راه اندازى كرده ايم. كشورهاى غربى در آن زمانى كه به آن ها فرصت داديم، خود ممانعت كرده و حاضر نشدند سوخت 20 درصد را براى رآكتور ما بدهند. الان ديگر شرايط عوض شده است،
امروز در وضعيتى هستيم كه فناورى كامل چرخه سوخت هسته اى در كشور ما وجود دارد به طورى كه از مراحل نخست استخراج تا توليد كيك زرد و ميله سوختى در ايران انجام مى شود. هم اكنون مجتمع هاى توليد سوخت در كشور فعال بوده و مراكز ديگرى نيز در آينده به بهره بردارى خواهند رسيد. ملت از مسؤولان مى خواهد كه در مذاكرات آتى كوتاه نيايند و به دشمن باج ندهند.
يكى از خواسته هاى 1+5 براى مذاكرات آتى اين است كه ايران فعاليت فردو را تعليق و از غنى سازى 20 درصد هم دست بردارد. اين يك درخواست غيرمنطقى است. ما نياز به سوخت داريم و آن ها نيز بايد طبق قوانين آژانس، سوخت را در اختيار ما مى گذاشتند. آژانس قدرت لازم را نداشت كه كشورهاى دارنده سوخت را مجاب كند كه آن را با قيمت مناسب در اختيار ما بگذارند. از سوى ديگر ما نياز به اين سوخت داشتيم براى همين آن را توليد كرديم و اعلام هم مى كنيم توليد ما در حد رفع نياز خودمان است. در حد رآكتور تهران و در حد رآكتورى كه ممكن است در آينده با هماهنگى هاى آژانس آن را بسازيم. زمانى كه همه فعاليت هاى ما زير نظر آژانس است، چرا بايد فردو را تعطيل كنيم.
5 - گروه 1+5 قصد دارد يك سرى خواسته هاى غيرقابل اجرا را خطاب به طرف ايرانى مطرح كند. خواسته هايى كه نه در قالب اساسنامه آژانس بين المللى اتمى بلكه در قالب قطعنامه هاى شوراى امنيت سازمان ملل مطرح مى شود. در بحث هسته اى ايران 2 محور از سوى طرف مقابل طراحى شده است. اول تعهداتى كه ايران بايد به آژانس اتمى داشته باشد. دوم تعهداتى كه آن ها معتقدند ايران بايد در قبال شوراى امنيت داشته باشد. (قطعنامه هايى كه عليه ايران صادر شده است) ايران تعهدات نوع اول را قبول داشته و خود را متعهد به اجراى آن مى داند و تخطى هم نداشته است، اما نوع دوم را اجرا نكرده و آن را ناعادلانه مى داند. هدف طرف مقابل ما اين است كه دوباره موضوع را در قالب قطعنامه هاى شوراى امنيت مطرح و ادعا كند كه ايران به قطعنامه هاى شوراى امنيت پايبند نبوده است و با عنوان اين كه ايران غنى سازى را متوقف نكرده است يك فضاى تهاجمى را در ميز مذاكره ايجاد كند.
نبايد تبديل به سوژه انتخاباتى آمريكا شويم.
4 گرني هاي پيش آمده د رجامعه.
موضوع گراني هايي که در ايام عيد و بويژه پس از عيد صورت گرفته که ضمن تاييد اجراي طرح هدفمند کردن يارانه ها که هم قانون است و هم به توانمنمد سازي اقتصاد کشور مي انجامد و هم مورد توصيه رهبر معظم انقلاب اسلامي است اما شيب اين اجرا به نظر مي رسد خيلي تند شده و نظارت ها نيز در برخي موارد بسيار کم رنگ و بي اثر شده و حمايت ها از عامه مردم و توليد کنندگان نيز به قدر توقع صورت نپذيرفته که همه اين موارد و موارد مشايه موجبات گلايه مندي مردم را بوجود آورده است که اميدواريم توجه به اين مردمي که در همه عرصه ها در ميدان انقلاب حاضر بوده و جان نثاري نموده است مورد توجه کارشناسانه بيشتر دولت و نظام قرار گيرند تا بر نوميدي دشمن نيز افزوده شود.
توصيه به تقوي:
موضوع: سه عامل امنيت در برابر شيطان:
فى الفقيه، عن الصّادق (عليه السّلام) [حضرت امام جعفر صادق عليه السّلام فرمودند]: «من لم يكن له واعظ من قلبه و زاجر من نفسه و لم يكن له قرين مرشد استمكن عدوّه من عنقه».
اولين چيزى كه موجب ميشود كه انسان بتواند در مقابل دشمنش - كه مراد، شيطان است - ايستادگى كند و مانع بشود از تصرف دشمن و تسلط دشمن، اين است كه: «واعظ من قلبه»؛ از قلب خود واعظى براى خود داشته باشد.
قلب متذكر بيدار، انسان را نصيحت ميكند، موعظه ميكند.
قلب موعظه گر فلبي است که تطهير و تزکيه شده باشد:
در باب تطهير، قلبي که تطهير نشده است بي ادب است.
ادب الهي، عبارت از مرزشناسي و مرزداري است. در اين باب از روايت هم استفاده کرديم. مرزشناسي و مرزداري به طور خلاصه يعني؛ انسان نيرويش را در راه رضاي الهي مصرف کند. مرزشناسي يعني اوامر الهي و دستورات خدا. مرزداري يعني به کار بستن اوامر و دستورات الهي.
قلب باادب، قلب بي ادب
قلب، يک بُعد از ابعاد وجودي انسان است. بحث در اين است که کارايي قلب در چيست که انسان از او کار ميکشد. اگر کاري را که انسان از قلب کشيد، در راه رضاي خدا بود، آن قلب ميشود باادب. امّا اگر در راه رضاي خدا نبود، آن قلب ميشود بي ادب.
قلب؛ مخزن حبّ الهي، دار حق تعالي، حرم الله و ناموس خدا است!
. در باب قلب، اين ظرف را به اشکال گوناگون تعبير ميکنند. مي گويند: قلب، مخزني است که مظروفش حبّ الهي است، «مخزن حبّ الهي». گاهي از اين ظرف به «دار حق تعالي» تعببير مي کنند. گاهي به «بيت حق تعالي». در روايت به «حرم حق تعالي» تعبير مي کنند. در روايتي است که؛ «الْقَلْبُ حَرَمُ اللَّهِ فَلَا تُسْکِنْ حَرَمَ اللَّهِ غَيْرَ اللَّهِ» بحارالأنوار، ج67، ص25؛ هم ظرف را مي گويد و هم مظروف را. استاد ما(رضوان الله تعالي عليه)، تعبيرشان از قلب اين بود که قلب و دل ناموس الهي است.
ادب کردن قلب
کار دل دلبستگي است. مي گويند: اين ظرف که مظروفش بايد حبّ الهي باشد، اگر حبّ غير خدا در آن جايگزين شود، بي ادب است. آنچه که متناسب با آن ظرف بود و بايد در آن راه، که مورد رضاي الهي بود، مصرف مي شد، اين بود که حبّ خدا در اين ظرف مي آمد و جايگزين مي شد نه حبّ غير خدا. لذا اين مطلبي که در روايات هست که قلب خود را ادب کن و اينکه مي گويند: ادب قلب به تطهيرش است، يعني پاک کردن قلب از حبّ به غير خدا. به اين مي گويند: ادب قلب.
دلي که به غير خدا تعلّق پيدا کند، هرزه و بي ادب است!
دلي که هر روز و هر آن، به چيزي غير خدا تعلّق پيدا کند، قلبي هرزه و بيادب است و اين هرزهگري قلب است. دلي که در دل بستگي به خدا، راسخ و پابرجا است و غير حبّ به خدا را در خود راه نمي دهد، اين دل و قلب مؤدّب به ادب الهي است.
قلب متوجه به غير خدا، بيمار است!
لذا در معارف ما، در باب سلامت قلب و بيماري قلب، که کدام دل سالم است و کدام دل بيمار، معيار حبّ به خدا است. دلي که به دنيا تعلّق گرفته باشد، يعني در آن دل، حبّ به دنيا رسوخ کرده باشد و دلبسته به دنيا شده باشد، اين قلب مريض است. گفتم: بي ادب است، در بيماري اش هم مي گويم: اين بي ادب، بيمار است. بي ادبها بيمار هستند.
آن دل که در راه رضاي خدا باشد سلامت است
قلب سالم چه قلبي است؟
روايت از امام صادق(صلوات الله عليه) در ذيل همين آيه منقول است که حضرت فرمود: «هُوَ الْقَلْبُ الَّذِي سَلِمَ مِنْ حُبِّ الدُّنْيَا» بحارالأنوار، ج7، ص152 قلب سليم آن قلبي است که از حبّ به دنيا سلامت باشد و نگذارد حبّ به دنيا در آن رسوخ کند، اين در ربط با ادب قلب که همان تطهير قلب است.
موعظه گري قلب در صورت تاديب با خشيت الهي:
در روايت هست که «قال الله تعالي لعيسي(عليه السلام) أدِّب قلبک بالخشيه»؛ خشيت يک حالت دروني است که بر محور علم و معرفت استوار است. چه بسا آن خوفي که از درک عظمت خدا ناشي مي شود را خشيت تعبير ميکنند. «أدب قلبک بالخشية» تحف العقول، ص 500 در ربط با حالات است.
موعظه گري قلب در پيوند با دعا:
يكى از بهترين وسائلِ اينكه انسان قلب را وادار كند به موعظه ى خود و فعال كند در موعظه ى خود، همين دعاهاست، دعاهاى مأثور - صحيفه ى سجاديه و ساير دعاها - و سحرخيزى؛ اينها دل انسان را به عنوان يك ناصح براى انسان قرار ميدهد. اول اين است: «واعظ من قلبه».
[دوم اينكه:] «و زاجر من نفسه»؛ از درونِ خود يك زجركننده اى، منع كننده اى، هشداردهنده اى داشته باشد. اگر اين دو تا نبود، «و لم يكن له قرين مرشد»، يك دوستى، همراهى كه او را ارشاد كند، به او كمك كند، راهنمائى كند، اين را هم نداشته باشد - كه اين، سومى است - كه اگر چنانچه از درون، انسان نتوانست خودش را هدايت كند و مهار نفسِ خودش را در دست بگيرد، [بايد] دوستى داشته باشد، همراهى داشته باشد،
همينى كه فرمودند: «من يذكّركم اللَّه رؤيته»، كه ديدار او شما را به ياد خدا بيندازد؛ اگر اين هم نبود، «استمكن عدوّه من عنقه»؛ خود را در مقابل دشمنِ خود مطيع كرده است؛ دشمنِ خود را مسلط كرده است بر خود و بر گردن خود، كه سوار بشود. كه [منظور از] دشمن، همان شيطان است.
اينها لازم است. از درون خود، انسان، خود را نصيحت كند. بهترين نصحيت كننده ى انسان، خود انسان است؛ چون از خودش انسان گله مند نميشود. هر كسى انسان را نصيحت كند، اگر قدرى لحن او تند باشد، انسان از او گله مند ميشود؛ اما خود انسان، خودش را نصيحت كند؛ دشنام بدهد به خودش، ملامت كند، سرزنش كند خودش را؛ اينها خيلى مؤثر است. موعظه كند، زجر كند. در كنار اينها، يا به جاى اينها اگر نبود، آن وقت دوست، رفيق، كه دستگيرى كند انسان را
خطبه دوم: 91/1/25
توصيه مجدد به تقوي:
مناسبتها:
1 هفته سلامت.
2 روز ارتش جمهوري اسلامي ايران.
3 دور جديد و از سر گرفتن مذاکرات ايران با گروه 5+1.
در اين روزها با اخبار جديدي مواجه بوده و هستيم که خبر از از سر گيري دور جديد مذاکرات ايران اسلامي و گروه 5+1 مي دهد و اين امر پس از فاصله و فترتي است که از دور قبل تا حالا صورت گرفته و علت آنهم سردرگمي کشورهاي 5+1 در مسير مذاکره بوده که مسير عقلاني را طي نمي کردند و اين اقدام سبب فترت در مذاکرات شد.
دى ماه سال 90، سعيد جليلى از پيشنهاد ايران براى انجام دور جديدى از مذاكرات با گروه 1+5 خبر داد و مقامات اروپايى هم گفتند كه از مذاكرات معنادار و بدون پيش شرط با ايران استقبال مى كنند. بر اساس آخرين توافق صورت گرفته بين ايران و گروه 1+5، 26 فروردين دور جديد مذاكرات طى دو مرحله، ابتدا در استانبول و در مرحله دوم در بغداد برگزار خواهد شد.
جمهورى اسلامى همواره از مذاكرات استقبال كرده و هيچگاه ميز مذاكره را ترك نكرده است و اگر در گذشته مذاكرات متوقف شده است به اين علت بوده است كه توسط غربى ها به بن بست رسيده است زيرا غربى ها نخواسته اند با منطق و استدلال جلو رفته و هميشه به دنبال زورگويى و ناديده گرفتن مطالبات حق مردم ايران بوده اند.
ويژگي هاي اين دور مذاکرات:
اين دور مذاکرات از اهميت بيشتري براي ايران و غرب برخودار است که به برخي از آنها مي پردازم.
1 - ملت ايران به رغم زورگويى هاي غرب به پيشرفت هاى متعددى در عرصه هاى مختلف و به ويژه هسته اى دست يافته است و اين پيشرفت همچنان نيز ادامه دارد.
2 ملت ايران هيچ گونه شرطي را براي مذاکرات نپذيرفته و نخواهد پذيرفت و اين نقطه مهم د رپيروزي ايران و ملت ايران است که آنها همه بدون هيچ پيش شرطي بر سر ميز مذاکره حاضر شوند.
3 اوج گرفتن و به نتيجه رسيدن مساله بيداري اسلامي د رکشور ها ي منطقه که شيب اين اقدامات به نفع نظام جمهوري اسلامي و به ضرر کشورهاي غربي است.
4 پشت سر گذاشتن مساله انتخابات و حضور 64 درصدي مردم ايران در آن که نشان ا زپيروزي و حضور پر شور مردمي و خط باطل کشيدن بر توهمات غربي ها مبني بر جدايي ملت از نظام بود.
5 از جهتي اين مذاکرات براي غربي ها بويژه آمريکايي ها بسيار مهم است چرا که در استانه انتخابات جديد رياست جمهوري آمريکا قرار داد و دولت اوباما تلاش مي کند تا اين مذاکرات را براي خودش مفيد بشمارد و آراء مردم آمريکا براي خود جلب نمايد و خود را موفق بداند.
در هر صورت براي دو طرف مساله مهمي است و تيم مذاکره کننده ايراني بايستي بسيار بيدار و هوشيارانه حضور يافته و عمل نمايد تا زمينه سوء استفاده براي دشمن را فراهم ننمايد.
از اين رو چند نکته را به ملت ايران و تيم مذاکره کننده يادآور مي شوم.
1 ملت ايران در هيچ صورتي به هيچ کسي اجازه نمى دهد تا ذره اى از اين مسير پيشرفت پيموده شده ، كوتاه بيايند و خداي ناکرده به غرب و آمريكا باج بدهند.
2 - جمهورى اسلامى ايران هرگز و به هيچ عنوان به روى مسايل و داشته هاى هسته اى خود معامله نخواهد كرد. مذاكرات هم فقط هسته اى نبايد باشد و ما حرف هاى مهمى در تمام عرصه هاى بين المللى و منطقه اى داريم كه غرب بايد گوش خود را براى شنيدن آن ها آماده كند. غربى ها در توهمى آشكار مدام فشار مى آورند و تهديد مى كنند كه از جمله اين تهديدات توخالى ادعاى وجود قريب الوقوع بودن حمله نظامى اسرائيل غاصب، روى ميز بودن تمام گزينه ها، تشديد تحريم هاى آمريكا و اتحاديه اروپا عليه بانك مركزى و صادرات نفت ايران، مى توان اشاره كرد. اين موارد نشان مى دهد كه غرب در موضوع هسته اى به دنبال ناديده گرفتن حق مردم ايران است و با سياست چماق و هويج و ديو و دلبر مى خواهد به اين مقصود برسد.
آمريكا و اروپا دامنه تحريم هاى خود عليه ايران را به بهانه وادارسازى كشورمان به دست كشيدن از فعاليت هاى صلح آميز هسته اى گسترش بى سابقه اى داده و خريد نفت، هم چنين هرگونه معاملات با بانك مركزى ايران را تحريم كرده اند.
اما اين تحريم ها ذره اى در اراده مردم ايران خللى ايجاد نكرده است كه به عينه در انتخابات نيز ديديم كه چگونه پاى خواسته هاى به حق خود ايستاده اند.
اگر غرب به اصطلاح خودشان نيازمند شفاف سازى، اعتمادآفرينى و اطمينان است، ما با قاطعيت اطمينان مى دهيم و بارها هم اطمينان داده ايم. ولى هرگز باج و امتياز نبايد بدهيم.
3 - پذيرش ايران هسته اى، يک «اجبار استراتژيك غرب» است. جمهورى اسلامى ايران داراى عقلانيت راهبردى است و مذاكرات آتى هرگز محل نصحيت و يا اتهام زنى به جمهورى اسلامى نيست و غرب بايستى محاسبات خود را به درستى سامان دهد تا از مسير چالش تاكتيكى به درك مشترك استراتژيك نايل گردد.
طرف ايرانى، برگ برنده هايى همچون رسيدن دانشمندان ايرانى به فناورى توليد اورانيوم 20 درصد و لذا بى نيازى به اورانيوم وارداتى براى رآكتور تحقيقاتى و دارويى تهران، افزايش بى سابقه قيمت نفت در جهان، تداوم پيشرفت هاى كشور در حوزه هاى علمى و كاربردى همچون ارسال ماهواره هاى تحقيقاتى به فضا را در كنار خود داراست.
4 بازگشت به عقب براي ايران ممکن نيست.
ايران امروز جزو معدود كشورهايى است كه به دانش كامل توليد سوخت هسته اى دست يافته است. كشورهاى غربى عنوان كرده اند كه حاضرند سوخت 20 درصد به ما بدهند، اين بحث بازگشت به عقب است، چرا كه ما سرمايه گذارى كرده و خط توليد 20 درصد را راه اندازى كرده ايم. كشورهاى غربى در آن زمانى كه به آن ها فرصت داديم، خود ممانعت كرده و حاضر نشدند سوخت 20 درصد را براى رآكتور ما بدهند. الان ديگر شرايط عوض شده است،
امروز در وضعيتى هستيم كه فناورى كامل چرخه سوخت هسته اى در كشور ما وجود دارد به طورى كه از مراحل نخست استخراج تا توليد كيك زرد و ميله سوختى در ايران انجام مى شود. هم اكنون مجتمع هاى توليد سوخت در كشور فعال بوده و مراكز ديگرى نيز در آينده به بهره بردارى خواهند رسيد. ملت از مسؤولان مى خواهد كه در مذاكرات آتى كوتاه نيايند و به دشمن باج ندهند.
يكى از خواسته هاى 1+5 براى مذاكرات آتى اين است كه ايران فعاليت فردو را تعليق و از غنى سازى 20 درصد هم دست بردارد. اين يك درخواست غيرمنطقى است. ما نياز به سوخت داريم و آن ها نيز بايد طبق قوانين آژانس، سوخت را در اختيار ما مى گذاشتند. آژانس قدرت لازم را نداشت كه كشورهاى دارنده سوخت را مجاب كند كه آن را با قيمت مناسب در اختيار ما بگذارند. از سوى ديگر ما نياز به اين سوخت داشتيم براى همين آن را توليد كرديم و اعلام هم مى كنيم توليد ما در حد رفع نياز خودمان است. در حد رآكتور تهران و در حد رآكتورى كه ممكن است در آينده با هماهنگى هاى آژانس آن را بسازيم. زمانى كه همه فعاليت هاى ما زير نظر آژانس است، چرا بايد فردو را تعطيل كنيم.
5 - گروه 1+5 قصد دارد يك سرى خواسته هاى غيرقابل اجرا را خطاب به طرف ايرانى مطرح كند. خواسته هايى كه نه در قالب اساسنامه آژانس بين المللى اتمى بلكه در قالب قطعنامه هاى شوراى امنيت سازمان ملل مطرح مى شود. در بحث هسته اى ايران 2 محور از سوى طرف مقابل طراحى شده است. اول تعهداتى كه ايران بايد به آژانس اتمى داشته باشد. دوم تعهداتى كه آن ها معتقدند ايران بايد در قبال شوراى امنيت داشته باشد. (قطعنامه هايى كه عليه ايران صادر شده است) ايران تعهدات نوع اول را قبول داشته و خود را متعهد به اجراى آن مى داند و تخطى هم نداشته است، اما نوع دوم را اجرا نكرده و آن را ناعادلانه مى داند. هدف طرف مقابل ما اين است كه دوباره موضوع را در قالب قطعنامه هاى شوراى امنيت مطرح و ادعا كند كه ايران به قطعنامه هاى شوراى امنيت پايبند نبوده است و با عنوان اين كه ايران غنى سازى را متوقف نكرده است يك فضاى تهاجمى را در ميز مذاكره ايجاد كند.
نبايد تبديل به سوژه انتخاباتى آمريكا شويم.
4 گرني هاي پيش آمده د رجامعه.
موضوع گراني هايي که در ايام عيد و بويژه پس از عيد صورت گرفته که ضمن تاييد اجراي طرح هدفمند کردن يارانه ها که هم قانون است و هم به توانمنمد سازي اقتصاد کشور مي انجامد و هم مورد توصيه رهبر معظم انقلاب اسلامي است اما شيب اين اجرا به نظر مي رسد خيلي تند شده و نظارت ها نيز در برخي موارد بسيار کم رنگ و بي اثر شده و حمايت ها از عامه مردم و توليد کنندگان نيز به قدر توقع صورت نپذيرفته که همه اين موارد و موارد مشايه موجبات گلايه مندي مردم را بوجود آورده است که اميدواريم توجه به اين مردمي که در همه عرصه ها در ميدان انقلاب حاضر بوده و جان نثاري نموده است مورد توجه کارشناسانه بيشتر دولت و نظام قرار گيرند تا بر نوميدي دشمن نيز افزوده شود.
ارسال خبر به دیگران
ارسال با پيامک
ارسال با واتس آپ
ارسال از طريق لاين